İntihar Ettiğim Yer

Küçük bir tekneyle gitmeliyim oraya

Motorun gürültüsünü duymamalı ve yelkenleri açmalıyım

Kasvetli kışın ortasında

Rüzgar o tarafa esmeli

Gidişimi bir tek bana engel olmaya çalışan dalgalar

Ve sefil balık sürüleri görebilmeli

Birkaç mil süren yolculuğum sona erince

Yalın ayak olarak

Issız plaja atmalıyım ilk adımlarımı

Saatlerdir Güneş yüzü görmemiş incecik kumlar

Ayaklarımı gıdıklamalı

Hayatımın ilk adımlarındaki gibi

Beni heyecanlandırmalı

Plaja yürüme mesafesinde, seyrek falezler olmalı

Bu falezlerin arasına sokulan minik körfezler olmalı

En yüksek faleze tırmanmalıyım

Tırmanışım beni hafiften terletmeli

Fakat çok da zor olmamalı

On beş dakika kadar sürmeli

Yolumda çalı çırpı, diken filan istemem

Dikenli yollardan gelmişim zaten

Tepeyle plaj arasındaki ağaçların dibinde

Mis gibi toprak olmalı

Oralarda bir yerde önceden getirip de gömdüğüm

Bir şişe Württemberg şarabı olmalı

En tepeye ulaştığımda henüz Güneş doğmamış olmalı

Onca mesafe yorar, sağlam bir kahvaltı yapmalı

Çantamdaki dilimlenmiş kepekli ekmekleri

Odun ateşinde kızartmalı

Üzerine önce haşhaş sonra bal sürüp

Biraz da tulum peyniri serpmeli

Kahve demlemekle filan uğraşamam orada

Termosta hâlâ taze sayılabilecek yarım litre kahvem olmalı

Emaye kupamın kulpu olmamalı

Kahvemin sıcaklığı elimi yakmalı

Onu yudumlarken gün doğumuna karşı oturmalı

Oturduğum kaya da kalçalarımın ebatına göre olmalı

Bulutların arkasında doğan

Güneş'in yarısı ufukta görününce

Yolda bana katılan şarabım

Aşağıdan yukarıya doğru daralan kadehime akmalı

Tabi öncesinde yanıma tribuşon almayı da unutmamalı

Derin bir nefes almalı

Ceketimin cebindeki deri tütün kesesini çıkarıp

Bi' tutam Virginia tütünü almalı

İncecik kağıdın arasına koyup

Ucuna da geniş bir filtre tıkmalı

Rulo haline getirdikten sonra

Islak dudaklarımı ustaca sürüp

Kağıdı yapıştırmalı

El sarması sigaramı, yarısı yanmış bir odun parçasının közüyle yakmalı

Çakmak gazı yüzünden tadım kaçmamalı

Denizin en içindeki kara parçası

Benim falezim olmalı

Sağımda solumda adacıklar olmalı

Ama ufuk ve deniz manzarasını domine etmeyecek şekilde olmalı

Sol tarafımda, uzaklarda, benim hizama göre biraz daha denize yakın olan

Ve ışıkları sisler altında kalmış olan bir şehir olmalı

Sokak lambalarının sönüşüne şahit olmalı

Uçsuz bucaksız denizde de görünürde hiç gemi olmamalı

Yanımda yadigar küçük bir tabanca olmalı

Deniz, silahı görünce beni sarsıp

Silahı aşağıya düşürmemi istercesine

Faleze çarpıyor olmalı

Ona atlamaya cesaretim olmadığını

Olsa da onun üzerine atlamaya kıyamayacağımı

Biliyor olmalı

Zaten öyle bir vücudum olmalı ki

O kadar yüksekten atlayınca bile hayatta kalmalı

En azından çivileme atlayınca

Şişe yarıya yaklaşırken

Son kez kadehin üçte birini doldurmalı

Sonra ayağa kalkmalı

Gerinip iyice rahatlatmalı

Şişenin kalanıyla ateşi bayıltmalı

Esintinin birine binen sinsi ateş parçası

Ormanımı yakmamalı

Zaten hepsini bitirip de çakırkeyif olmamalı

Son teknoloji bir cihazda çalan şarkılar olmalı

Bu değerli şarkıları dinlerken yeterince ayık olmalı

Güneş bulutları aştığında

İntihar seremonisine başlamalı

Tam da başlarken

Güneş ile aramıza yine kocaman bulutlar girmeli

O gün deniz de bulutlar da beni korumaya çalışıyor olmalı

Onlardan ayrılacağıma duyduğum hüzün beni yaralamalı

Uçurumun kenarında ama aşağıya düşmeyecek şekilde durmalı

İntihar edeceğim yer, boyutlarıma uygun olmalı

Hiçbir yere yuvarlanmadan uslu uslu uzanıyor olmalı

Ayakta mı dizlerimin üstünde mi öleceğime o an karar vermeli

Yüz üstü mü sırt üstü mü yatıyor

Hatta dik mi duruyor olacağımı

Fazla umursamamalı

Yere yıkıldıktan sonrasını kendi haline bırakmalı

Çirkin silahın namlusunu

Çenemin altına yaslamalı, sonra aramıza biraz boşluk bırakmalı

Uçsuz bucaksız ufka doğru bakarken

Tetiği çekmeli