Bulantı

Anlam aramak lüzumsuz, yaşamda

Kimyasallar uçuşuyor en ufak neşemde

Şu sıralar tutuk bir düşünce başımda

Düşündükçe soluğum kesiliyor

Yabancısı olduğum bu yerde

Hiç anlam yokken zaferde

Çabaladığım her seferde

Tüm benliğim kasılıyor

Zavallı anneme, babama sarıldıkça

Akla ve mantığa sarındıkça

Bu dünyada barındıkça

Birer birer parçalarım eksiliyor

Uyanamadığım, gri bir düş

Yordu artık tiyatral duruş

Yolunu gözlediğim her kış

Bir ben daha asılıyor

Bütün varyantları yadsımalıyım

Sancısızca yaşamalıyım

Derhal aklımı yakalamalıyım

Fikirlerimi yaşatan zaman, beni siliyor