Gençliğimi Bıraktım Berlin'de

Güneş en tepeye çıktığında

Arkadaşım belirir aklımda

Ruj izi kalmış izmaritleri

Bıraktık Berlin sokaklarında

Dudağından verdiği sigara

Yüzümü renklendirdi kazara

Birden tuval oldu yanaklarım

İnce, uzun, beyaz parmaklara

Güneş'le aynı renkti saçları

Dişleri, gözleri, beti benzi

Gurbetin kahrıyla sararmıştı

Bosna Hersekli kambur prensesin

Attığı içten kahkahaları

Huzur veriyordu sabahları

Her Pazar ve hatta Cumartesi

Özlüyordum bu hüzünlü sesi

Günler, haftalar, aylar uçuştu

Güzel anlar, anıya dönüştü

Geriye son bir günümüz kaldı

O gün kadehler vedaya kalktı

Yere bakarak yanıma geldin

Hüzün içinde elveda dedin

Gözyaşların omzuma damladı

Bilmiyorum ne kadar sarıldık

Fransız, Rus, İskoç ve İsviçreli

Anlayamadı seni hiçbiri

Henüz bir hafta olmamış idi

Srebrenitsa Günü'nden geçeli

Anisa, lütfen eğme başını

Biraz tebessümünü göreyim

Bahşetme gözlerinin yaşını

Üç vakte kurur zaten yüreğim

Mauer Park'ta iken bir öğlen

Ziyaret edeceğim ölmeden

Ve seveceğim seni görmeden

Teşekkürler sevgili öğretmen