Yegânelik

Nesneleri, yalnızca materyal haliyle etkileşimde olduğumuz basit atom yığınları olarak görmek, bilinçli varlıkları materyal olarak görmeyi de beraberinde getirir. Bizzat tecrübe edebildiğimiz tek bilinç kendi bilincimiz olduğu için bizi, başka bilinçleri yok saymaya götürür. Oysa herhangi biri tarafından gerçekleştirilen sıradan bir eylem de etkileyici olmasa bile yegânedir. Bu bağlamda nesneleri, bulunduğu mekanda ve zamanda sunduğu biricik deneyimle ilişkilendirmek gerekir.

Aynı chopper motosikleti aynı anda aynı yerde aynı kişi olarak tekrar sürmek imkansızdır. Çünkü motosiklet de kişi de zaman da yer de etkileşime girdikçe değişir ve elde edilen deneyimi eşsiz kılar. Bir Harley modelinden fabrikalarda %99,9'dan daha yüksek bir oranda aynı olacak şekilde yüzlerce üretilmiş olsa bile o nesneyle etkileşime giren kişiler özelleşir ve nesneyi de özelleştirir.

Ne olduğu hakkında asla fikir sahibi olamadığımız varoluşumuz esnasında, bir işte çalışmadığımız vakitlerde de dünyaya nesnel perspektifle yaklaşmak; en zararlı alışkanlıklardan biridir. İnsana lego oynadığı hissini veren bu tutum, çevredeki her şeyi oyuncak gibi görmeye sebep olur. Oysa cuma sabahı yağmurdan kaçarak koşar adım işe giden takım elbiseli zarif çalışanlar, cuma akşamı işten çıkınca biricik arkadaşlarıyla birlikte aynı içten zarafetle yağmurun altında dans etmeyi öğrenmelidir.